تاریخچه هندوانه

هندوانه را از قرن ها پیش از ظهور مسیح در کشورهاى حوزه مدیترانه مى کاشته اند و در آفریقاى جنوبى به حالت وحشى مى روید. هندوانه را وقتى پاره کنید به رنگ زرد یا قرمز است . داراى تخمه هایى به رنگ هاى مختلف و گوشتى شیرین و پر آب است در صحراى کالاهارى واقع در آفریقاى جنوبى هندوانه به حالت خودرو و وحشى مى روید و به قبایل و طوایفى که در آن نواحى زندگى مى کنند. این میوه خودرو از نظر آب آشامیدنى کمک مى کند زیرا مردم آن قبایل آب هندوانه را به جاى آب مشروب مى نوشند.
هندوانه در مجارستان و روسیه جنوبى و آمریکا زیاد کاشته مى شود. کشت آن در کلیه سرزمین هاى استوایى و نیم گرم متداول و معمول است و در ایران اسمى که به این میوه داده اند از هند گرفته شده و شاید میوه اى باشد که از سرزمین هند به کشور ما آمده است و کشت آن در ایران معمول است .
در حال حاضر در فصل تابستان در تمام نقاط ایران هندوانه به عمل مى آید و یکى از میوه هاى سنتى این کشور است که تقریبا همه مردم از فقیر و غنى آن را مى خورند.
آقاى هانرى لوکلر در کتاب خود مى نویسد که هندوانه از میوه هاى بومى آفریقا و دره رود نیل و احتمالا عربستان است . این همان میوه است که در کتاب مقدس مسیحیان به نام آباتیشیم نامیده شده و اسم عربى آن بطیخ یا (باتکا) مى باشد.
اشعارى که ویرژیل سروده است ثابت مى کند که هندوانه را رومیان قدیم مى شناخته اند. زیرا معروف است که یکى از صاحبان مسافرخانه در رم قدیم براى این که مسافرى رهگذر را در مسافر خانه خود جلب و نگهدارى کند تمام میوه ها را به او نشان داد تا مجذوب آن شود وقتى هندوانه را به او نشان داد آن مسافر مجذوب این میوه شد و مدتى طولانى به خاطر آن در این مسافرخانه اقامت داشت .