تاریخچه سیر
یکی از قدیمی‌ترین گیاهان مورد مصرف‌غذایی و دارویی، گیاه سیر است. قدیمی‌ترین‌اسناد به جای مانده در مورد سیر مربوط به‌کتیبه‌های سومریان است که از ۲۶۰۰ سال قبل‌از میلاد مسیح به جای مانده است.
همچنین سیر یکی از مهمترین داروهای مصرباستان است که حداقل ۲۲ خاصیت درمانی‌برای آن قائل بوده‌اند و در پاپیروس‌های به جای‌مانده از ۱۵۵۰ سال قبل از میلاد مسیح ثبت شده‌است.
در بازار دارویی، اشکال مختلف فرآورده‌های‌سیر وجود دارد که بیشتر از همه به صورت تنطور،قرض و یا پرل‌های حاوی روغن هستند که‌توضیحات خلاصه‌ای درباره آن داده می‌شود.
تنطور سیر شامل عصاره آبی الکلی موادموجود در سیر است که به‌طور تقریبی همان‌خاصیت سیر را دارد ولی دارای بوی شدید بوده‌و به همین دلیل از آن کمتر جایی استفاده‌می‌شود.
قرص سیر حاوی پودر سیر خشک شده است‌که بهترین شکل دارویی آن است و خواص آن تاحدودی شبیه سیر تازه است و مواد موجود درآن نیز حاوی اکثر موادی است که در سیر تازه‌وجود دارد.
بیشترین فرآورده‌های سیر در جهان به این‌شکل است و از آن جا که این قرص‌ها دارای‌روکش هستند، لذا دارای بوی سیر نبوده، ولی بعداز خوردن کمی بوی سیر از دهان به مشام‌می‌رسد.
سوال مهمی که اکثر افراد دارند این است که‌آیا خواص سیر به شکل ترشی و یا در غذاهای‌پختنی و یا سرخ کرده نیز مانند سیر تازه است؟ ازنظر علمی، ترکیبات و مکانیزم اثر سیر تا حدودزیادی پیچیده است و به‌طور مثال ترکیبات‌موجود در سیر تا زمانی که پوست حبه‌ها جدانشده باشد با زمانی که سیر پوست کنده و خردشود کمی متفاوت است، یعنی به محض له شدن‌سیر و مجاور شدن آن با هوا تغییراتی در آن روی‌می‌دهد.
چون مواد اصلی و موثر سیر نسبت به هوا وبه‌ویژه حرارت حساس هستند، هر چه سیر بیشترحرارت داده شود، خواص آن کمتر می‌شود.بنابراین اثر سیر در غذاهای پخته و سرخ شده به‌مراتب کمتر از سیر تازه است. همان بویی که درآشپزخانه از غذاهای پختنی و یا سرخ شده حاوی‌سیر به مشام می‌رسد مربوط به مواد گوگردی سیراست که بالاتر از ۶۰ درجه حرارت، کم‌کم‌متصاعد می‌شوند.
