تاریخچه گوجه فرنگی

گوجه فرنگی یکی از قدیمی ترین گیاهان کشت شده و شناخته شده در نزد مردم پِرو است که در قرن پنجم قبل از میلاد مسیح در آنجا کاشته و به صورت خوراکی مورد استفاده قرار می گرفته است. با کشف قاره جدید، گوجه فرنگی، سیب زمینی و توتون از آنجا به اسپانیا آورده شد. این در حالیست که در اروپا اعتقاد داشتند که میوه گوجه فرنگی سمی می باشد لذا آن را تنها به عنوان گیاه زینتی می کاشتند.

ایتالیایی ها اولین کسانی بودند که به ارزش غذایی گوجه فرنگی پی برده و به طور وسیعی آن را مورد استفاده قرار دادند. در انگلستان (در قرن ۱۸) به عنوان چاشنی سوپ و طعم دهنده استفاده شد. کنسرو گوجه فرنگی، در ایالت پنسیلوانیای آمریکا در سال ۱۸۴۷ به صورت درسته یا قطعه قطعه شده در قوطی های فلزی تهیه شد. این عمل موجب رونق کشت گوجه فرنگی و مصرف هر چه بیشتر آن گردید.

گوجه فرنگی زمانی که به فرانسه آورده شد، سیب عشق (Love Apple) نام گرفت. این گیاه در مکزیک به نام توماتل نامیده می شد که بعداً در اسپانیا و پرتقال آن را توماته نامیدند. در بسیاری از نقاط اروپا آن را به عنوان توماته آمریکایی می شناسند که در انتها همین اسم با تغییراتی در تمام اروپا به گوجه فرنگی نام گرفت. اکنون گوجه فرنگی با نام عمومی Tomato در سراسر جهان مشهور است.

گوجه فرنگی متعلق به خانواده بادمجانیان یا سیب زمینی و از جنس گوجه فرنگی (Lycopersicum sp) و گونه گوجه فرنگی اهلی (Lycopersicum esculentum) می باشد. گوجه فرنگی به طور ذاتی گیاهی علفی و چندساله است که در تمام نقاط جهان اغلب به صورت یکساله کشت می شود.

گوجه فرنگی از نظر گیاه شناسی نوعی میوه محسوب می شود. ولی اکنون در اکثر تقسیم بندی ها به عنوان سبزی تلقی می گردد. علت آن است که در طی سال های متمادی همراه با سبزی ها در سالاد مصرف می شود.