تاریخچه کدو سبز

کدو کدو گیاهی است یکساله و خزنده که برگهای آن بشکل قلب و پهن و پوشیده از کرک ریز می باشد . گلهای زرد رنگ است و گل نر و گل ماده آن روی یک پایه قرار درد . ریشه آن بایرک و بلند ، کمی شیرین و خوردن جوشانده آن مستی آور است . خانواده کدو اعضای این خانواده دارای ساقه بلند و رونده بوده و شامل کدو مسمایی و کدو حلوایی است. انواع تابستانی دارای میوه نارس با پوست نرم بوده ، اما انواع زمستانی دارای میوه رسیده با پوسته سفت می باشد . سبزیهای این خانواده حاوی آلفا و بتا کاروتن است که باعث رنگ آن می شوند . همچنین ویتامین های C و E در آنها وجود دارد. کدو حلوایی: رنگدانه ای به نام لیکوپن در این نوع کدو وجود دارد . دانه های آن منبع غنی از آهن ، روی و سلنیوم است که سلنیوم برای باروری مردان ضروری است .

این کدو اولین بار در مکزیک در حدود ۱۴۰۰ سال قبل از میلاد مسیح کاشته شد و یکی از گیاهان جالیزی به شمار می آمد. ذرت و لوبیا در آن زمان توسط مردمان آمریکای لاتین کاشته می شد و به عنوان غذای اصلی مورد استفاده قرار می گرفت. با گذشت زمان و پیشرفت علم کشاورزی و با استفاده از ژنتیک، بذر کدو اصلاح گردید. سپس بذر اصلاح شده در تولید انبوه مورد بهره برداری قرار گرفت. کدو یکی از محصولات جالیزی است که برای افراد خام خوار جزء منابع اصلی غذا محسوب می شود. مردمان مایا( maya ) از کدو و تخم کدو برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می کردند؛ به خصوص در تهیه غذاهای مختلف از آن بهره می گرفتند.

پس از گذشت چندین قرن برای اولین بار در سال ۱۴۹۲ میلادی کریستف کلمب در سفرنامه خود از کاشت کدو به صورت جالیزی گزارش نمود. سپس ۲۷ سال بعد کاسپرد اسپینوز در سفرنامه به پاناما از کاشت کدو در آن کشور گزارش نمود و آن را هندوانه ایندوها نام برد که بسیار خوشمزه بوده و از آن در درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می کرده اند.

بذر کدو توسط او به اروپا آورده شد و کاشت این گیاه جالیزی برای اولین بار در اروپا آغاز شد. بذر کدو را در اوایل خرداد ماه می کارند و سپس در شهریورماه برداشت می کنند. میانگین وزن هر کدو ۸ کیلوگرم است که به طور متوسط هر کدو حاوی ۱۵۰-۲۰۰ گرم تخم کدو می باشد. مواد مغذی کدو کدو حلوایی دارای مقدار کمی کالری است ( ۲۰ کالری انرژی در ۱۰۰ گرم ) و مصرف آن در غذا برای کسانی که وزن خود را کنترل می کنند، مناسب است. همچنین منبع غنی پتاسیم است و برای افراد دچار فشار خون مفید می باشد، ولی برای افراد دچار ناراحتی کلیوی مناسب نمی باشد. جذب آهن و منیزیوم آن نیز خوب است.